Պատուհանից դուրս անլույս խավարում,
Երբ գտնում ես քեզ էլ չես ճանաչում.
Նույն մարդիկ, խոսքեր և նույն առօրյան,
‹‹Փոխվել եմ ես անցյալը կորցրած››:
Ու էլ չես նայում պատուհանից հետ,
Չես փորձում անգամ գտնել քեզ այնտեղ,
Բայց ներկայում տարբեր ես այնքա՜ն,
Որ չես գտնում պատուհանն անգամ:
Փնտրում ես ներկան, գնում ապագաn,
Իսկ սենյակում քնած անլույս խավարն է, որ չի արթնանում,
Ու ամեն անգամ, երբ մոլորվում ես, չես գտնում ներկան,
Չկա
ոչ մի քայ ո՛չ առաջ ոչ հետ,
Չես զգում ոչինչ` փակվել է փեղկը` բանտարկելով քեզ:
Комментариев нет:
Отправить комментарий