Կառչած մի մտքից...

Կանգ առնել մտքում,

Այնքան հարմար է….

Անվերջ մտքերն են դես ու դեն գնում,

Իսկ դու կանգնած ես:

Կառչած մի մտքից աջ ու ձախ անում,

Մյուս մտքերին ցաք ու ցրիվ անում,

Սիրում այդ մտքին, թաղում մտքերին,

Կառչած մի մտքից:

Էսթետիկ հաճույք, իրական դժոխք,

Խաղում մտքի հետ,

Քրքրում, քանդում, նորից  կապկպում

Ու նորից խաղում…

Չգիտես ո՞վ ես,  “ու՞մ”  ես որոնում,

Բայց մեկ է նորից քանդում, թափրտում,

Հոգնած աշխարհից, անլուրջ մտքերից

 Կառչած մի մտքից…

Ու դարձյալ քաոս,

Մտքում լուսավոր, հեռավոր փարոս,

Որ տանջում է ինձ

Ու քարկապում բոլոր մտքերիս.

Կատաղած ամեն հիմար օրնեքներ թափվում են գլխիս,

Բայց ես կառչած եմ դեռ  այն հին մտքից…