Կաթնասուն էլ կա, կաթնասուն էլ

Չորքոտանի կաթնասունը, որ մարդ չէ, մարդկային հատկություններ կարող եմ վերագրել: Երկոտանի կաթնասունը, որ մարդ է մարդկային հատկություններ չեմ կարող վերագրել: Ի՞նչն է պատճառը: Երևի ոտքերի քնակը:

Նվաստացնել, քցել, քծնել,  ոտքերի տակ գցել ու ճզմել, սատկացնել ու կատարում է ով, դե, իհարկե, մարդը: Մարդը՞: Ոչ, իհարկե, ‹‹երկոտանի կաթնասունը››: Նա, ախր, ցածր է նույնիսկ իրենից ցածր դասից, ուր մնաց… էլ ինչ գրեմ, որ բնութագրեմ  գրեթե բոլորին խեղդող անբարոյականությունը:

Եթե դու ուտում ես, խմում, քնում, մահանում, օգնում կամ գոնե չխանգարում, ապա նրանք լափում են, լակում, շնթռում, սատկում ու իրենց անհամար ու անարժեք փողերով խանգարում բոլորին:

Միլիոնավոր երեխաներ որբացած են, անտուն թափառում են, իսկ մեղմ ասած ‹‹բալեքը›› իրենց միլիոնները ամեն ինչի վրա ցպնում են, ամեն ինչի, բայց ոչ օգտակարի: Շատերը ունեն երազանքներ, որոնց իրականացման համար շատ հաճախ փող է պետք, իսկ շատեր փող ունեն, բայց չունեն երազանքներ: Շատ ‹‹ուրախ›› մարդիկ տխուր են, շատ ‹‹տխուր›› մարդիկ էլ ուրախանում են ‹‹ուրախների›› տխրությամբ: Շատերի տանը  դեռ սովետական, հին, մաշված կահկարասի է, բայց մարդիկ ունեն առաջադեմ հայացքներ, իսկ շատ մարդիկ ապրում են ԳԵՐնորաձև տներում, բայց հայացքները…. Չնայած հայացք պիտի ունենան, որ գոնե մի սիրուն ածականով բնութագրեմ:

Շատ, շատ, շատ եմ տխրում հիմա, բայց ուրախ եմ, որ գրում եմ, ուրախ եմ, որ կան դեռ էնդեմիկ մարդիկ, բայց դե տխրում եմ…. և ի վերջո մեզանից և ոչ մեկը ապահովագրված չէ !